Een leer voor de volgende keer!

Een bleek gezichtje met warmrode wangen… mensen die Tess niet écht kennen zeggen altijd ‘ wat een lekkere gezonde rode wangen heeft ze’. Dat die rode wangen juist helemaal geen teken van gezondheid zijn zeg ik de laatste jaren al niet eens meer.

Dat bleke gezichtje met vuurrode wangen liep me afgelopen vrijdag met afhangende schoudertjes langzaam tegemoet. Een zachte ‘hoi’ als ze de auto in stapt en geen antwoord als ik vraag hoe de Cito toets ging die ze op school heeft gemaakt.

De korte tijd in de auto naar huis zegt ze vrijwel niets, alleen dat ze vanmorgen een compleet nieuwe papieren versie van de Cito toets voor zich kreeg in plaats van de digitale versie waar ze afgelopen woensdag al mee bezig was geweest en zelfs al 26 van de 32 opgaven van klaar had. Juf had die woensdag gezegd dat het geen probleem was dat de toets niet af was, de resterende antwoorden kon ze vrijdag toevoegen en dan was de Cito rekenen deel 1 klaar.

Vrijdagochtend werd er om begrijpelijke redenen gekozen de toets op papier te maken, en tot grote verbazing van Tess bleek dit een compleet andere toets te zijn. Lief, een tikkeltje verlegen en correct als ze is heeft ze niets gemeld bij juf en is ze keurig deze toets gaan maken. De digitale versie die ze afgelopen woensdag had gemaakt heeft ze dus helemaal voor niets gemaakt. Weggegooide energie, en daar heeft ze momenteel toch al te weinig van.

Eenmaal thuis barst ze in huilen uit en hevig snikkend kruipt ze dicht tegen me aan. Als ik mijn armen om haar heen sla en vraag wat er aan de hand is begint ze te vertellen. ‘Mama ik ben de hele tijd zo moe, mijn benen doen pijn en ik ben vanmorgen alweer bijna flauw gevallen… ik kán niet meer’ . We zien al een week of 2-3 dat ze steeds meer inlevert aan energie, weer vaker kuchjes heeft overdag (en flinke rochels ‘s nachts) en steeds meer medicijnen nodig heeft om te functioneren.

We drukten haar steeds op het hart nog heel even door te bijten, Cito’s afmaken en dan bijtanken in Portugal. Maar als we naar haar kijken zien we dat de koek op is, en het is klaar… fuck die Cito toetsen! Wat nog lukt aan energie gaat ze in de ochtenden afmaken, wat niet lukt nemen we mee naar Portugal en maakt ze daar wel als ze is bijgetankt.

Tot vertrek zijn in ieder geval de middagen om met een kop thee op de bank te hangen en te Netflixen (al is Disney+ nu meer favoriet) en als we volgend jaar weer gaan overwinteren dan gaan we absoluut twee weken eerder naar de winterzon!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *