Daar zijn we dan

Om 05.30 uur worden we door mijn ouders ,met de nodige knuffels, uitgezwaaid op Eindhoven AirPort. We waren al online ingecheckt dus konden we snel door naar de bagage drop-off waar onze (iets) te zware koffers toch door mogen zonder bij betalen (#transaviaservice 😉).

Bij de douane word de rugzak van Tess er uit gepikt voor een drugstest, tussen al die pufjes/pillen/sprays zitten geen verdovende middelen dus we mogen door. Nog even een lekkere Caramel Macchiato van de Starbucks halen voor in het vliegtuig (die vervolgens niet mee mag aan boord en dus naar binnen word geklokt zonder er echt van te genieten) en dan zijn we klaar om te boarden.

Rond 09.20 Portugese tijd (het is hier een uurtje vroeger) landen we op het vliegveld van Faro, de zon schijnt en hoewel het flink waait is de temperatuur lekker. Even wachten op de koffers en dan door naar het mannetje van onze huurauto. Door onze Nederlandse contactpersoon was me op het hart gedrukt 2 namen als bestuurder te noteren op de verzekerings papieren maar volgens onze verhuurder ter plaatse is dat niet nodig, hij vinkt gewoon op het formulier aan dat iedereen in de auto mag rijden. Na 3 keer verifiëren of hij dat echt wel goed heeft geef ik het op.. hij zal wel gelijk hebben toch?

Even later rijden we de parking van de luchthaven af in een witte Opel Corsa, met lege tank dus we stoppen bij het eerste tankstation die we tegenkomen om te tanken. ‘Er brandt ook een olie lampje op het Dashboard, zie je?’ Zeg ik tegen Mark, die daar in eerste instantie vrij laconiek op reageert met de woorden dat we wel even olie kunnen kopen om het zelf bij te vullen. Op aandringen van mij (we betalen een flink bedrag voor die auto!) besluit Mark toch om na het tanken rechtsomkeert te maken richting verhuur mannetje.

Ik stap buiten de Parking uit de auto, maak een foto van het brandende lampje en loop met huurcontract en de foto naar het kantoortje waar ik al meteen word opgevangen. Volgens deze meneer betekent dit signaal dat de olie ververst moet worden over 24%. Het klinkt mij allemaal veel te vaag en op mijn vraag hoeveel 24% dan is antwoord hij dat hij dat niet weet, een maand of 2-3 schat hij in. Ik vertel hem dat ik de auto 3 maanden huur en er geen gedonder mee wil. Hij doet moeite om een lach te onderdrukken , geeft me zijn telefoonnummer zodat ik hem kan bellen als er iets is en werkt me subtiel zijn kantoortje uit. Hij roept me nog na dat ik me niet zo druk moet maken en gewoon een andere auto krijg als deze kuren krijgt. Zo werkt dat hier in Portugal… dus aanpassen Carmen! denk ik bij mezelf als ik terug loop naar Mark & Tess.

Mark heeft inmiddels het adres van ons appartement ingesteld op de navigatie als we erachter komen dat de tolbadge die we vooraf in Nederland hadden gekocht niet werkt. Door een update van de server is de Franse website waarop ons klantenaccount staat niet bereikbaar en kunnen we het kenteken van onze huurauto niet doorgeven. Gelukkig duurt dat onderhoud maar 5(!!) dagen. We kiezen voor een route zonder tolwegen en zo komen we al met al pas een uur nadat ik de plaatselijke agent had gebeld dat we er bijna waren, aan bij ons appartement.

Ondanks dat de Portugese João lang op ons heeft moeten wachten worden we vriendelijk welkom geheten door hem en krijgen we een tour door het appartement. Het appartement is boven verwachting mooi, schoon en van alle gemakken voorzien. De ligging is geweldig en we hebben uitzicht op zee.

Met een fles rosé op de bar worden we welkom geheten door de Nederlandse verhuurster. En tot onze verrassing staat er zelfs een fles champagne klaar voor oudejaarsavond, met een super lief briefje. Tess is vooral heel blij met de kaas in de koelkast en de raket ijsjes in de vriezer en schrijft meteen een briefje voor de verhuurster terug!

Na een lange drukke dag worden we de volgende ochtend wakker met een heerlijk zonnetje aan een stralend blauwe hemel. Hier kunnen we het wel 3 maanden vol houden.