Het dagelijkse leven begint

Het is 07.30 uur en Tess zit al netjes ‘in de klas’. Af en toe zegt ze iets, een antwoord op een vraag van juf of een van haar klasgenoten. Thuis gebruiken we het KPN klassecontactsysteem ook, maar nu we ruim 2500 kilometer van school vandaan zijn beseffen we eigenlijk pas goed hoe fijn deze technologie is. Mark zit, in het zonnetje op het balkon, ook te werken. Toch fijn dat hij kan werken op afstand zodat hij nog even bij ons is en we samen onze draai kunnen vinden hier in Portugal.

En die draai vinden lukt ons boven verwachting goed. Oké we moeten wel wat extra tijd uittrekken als we boodschappen doen en lopen regelmatig met de vertaal app door de supermarkt maar het lukt ons maar mooi om elke dag weer een volwaardige voedzame maaltijd op tafel te zetten. Ik heb zelfs in mijn beste mix tussen Portugees en Engels lappen vlees besteld bij de slager om zelf shoarma te maken! Dat is echt wel een ding want de mensen die ons goed kennen weten dat we shoarma het liefst lekker makkelijk bestellen bij Thuisbezorgd 😉

De omgeving hebben we ook al goed verkend. Tess heeft hier al zoveel meer energie dan in Nederland. Echt bizar. Waar ze in Nederland bijna de hele dag op de bank hing omdat ze zo ontzettend moe was springt ze hier na het avond eten nog op met de vraag of we nog even ergens naartoe kunnen lopen om mooie foto’s te maken. We zijn zelfs al voorzichtig medicijnen aan het afbouwen! En dat terwijl we hier nog maar 1 week zijn én we ook wel af en toe een beetje regen hebben gehad.

We moeten er nog wel een beetje aan wennen dat je hier niet zo op de klok leeft als in Nederland. Zo zou de ‘Gipsymarket’ waar we gisteren waren volgens Google tot 14.00 uur duren maar waren ze deze al druk aan het opruimen toen we rond 12.30 uur aankwamen. We konden nog net een snel rondje lopen én een zakje Churros kopen als lunch. Maar deze korte indruk van de markt was goed, dus een leuk uitje voor als mijn ouders langskomen.

Gisteren begon regenachtig maar zoals vaak aan de kust waren de buien van korte duur en besloten we toch een stuk te gaan rijden om de omgeving te ontdekken. In de auto zitten we toch droog. Zo kwamen we terecht in een leuke oude vissershaven in Portimão, waar het eb was en Tess los kon gaan met het maken van foto’s. De weergoden waren ons goed gestemd want we hielden het de rest van de dag droog.

We sloten de dag af met een heerlijke karamel macchiato in een leuk cafeetje waar vooral de locals goed vertegenwoordigd waren. Die Portugezen genieten van hun leven en lijken echt geen stress te kennen. Daar kunnen wij nog heel veel van leren… ik word daar eigenlijk al wel een beetje in gedwongen en voor nu bevalt me dat best wel goed. 3 maanden niet werken, geen volle agenda door afspraken met vriendinnen/familie en geen geren en gevlieg naar medici met Tess. Ik heb deze week al 2 boeken uitgelezen, daar gun ik me thuis echt de tijd niet voor. Voor nu bevalt me de rol van huisvrouw wel, maar of dat zo blijft? We gaan het zien. Voor nu een heel fijn weekend; Bom fim de semana!