Na twee dagen met hele harde wind en af en toe een korte regenbui worden we wakker van de meeuwen die al vroeg op zijn. Als we het rolluik van de slaapkamer omhoog doen zien we een stralende zon aan een bijna onbewolkte lucht. Het is met 14 graden nog wel een beetje fris op het balkon dus ontbijten doen we binnen.
S middags besluiten we naar Lagos te rijden, als we iets al hebben geleerd hier dan is het wel dat alle plaatsen waar we naartoe willen 45 minuten rijden is. Ondanks dat onze tolbadge inmiddels eindelijk geactiveerd is laten we Google Maps toch vaak tolwegen vermijden.. we zijn tenslotte wel zuinige Nederlanders! Na een klein uurtje rijden, wat echt geen straf is in deze omgeving, rijden we de parkeerplaats op voor de ‘grote’ kermis in Lagos waarover we hadden gelezen op internet.
Het idee van een kermis is hier heel anders dan een kermis zoals we gewend zijn. Naast een draaimolen, botsauto’s & een mini treinbaantje dat iets weg moet hebben van de rupsachtbaan staan hier toch vooral veel kraampjes met ondergoed, kleding en huishoudelijke artikelen. En wat ons echt opvalt zijn de hoeveelheid eetkraampjes; Wafels, churro’s, suikerspin, popcorn, reuze donuts. Aan aanbod van zoetigheid geen gebrek. Dat deze kermis vooral iets voor de locals is word ons ook al heel snel duidelijk. Er is werkelijk geen toerist te vinden en we voelen ons toch een beetje de vreemde eend in de bijt als we in onze zomerse outfits tussen de ,naar onze mening veel te warm geklede, Portugezen lopen.
Na een ronde te hebben gelopen besluiten we dat dit geen middag vullende activiteit voor ons gaat zijn en lopen we terug richting auto. Onderweg ruiken we de geur van gerookte kastanjes en besluiten we deze Portugese lekkernij te proberen. Voor €1,50 kopen we een zakje met 6 kastanjes . Terwijl we de kastanjes proeven lopen we langs een kraampje waar een meneer iets rookt dat veel weg heeft van inktvis. We staan even bij zijn kraampje te kijken en proberen in het Engels te vragen wat hij verkoopt. Helaas spreekt hij geen Engels, maar als we vragen of het ‘calamar ‘ is knikt hij. Later blijkt dat het ‘Polvo’ (octopus ) is. We besluiten een stukje te kopen zodat we ook dat kunnen proeven. Ik ben niet zo’n fan, ik vind het vooral taai. Het heeft iets weg van knabbelspek maar dan taaier en met de smaak van vis. Mark vind het wel heel lekker, en Tess slaat helemaal over. Haar maken we blij met een suikerspin, ook typisch Portugees 😉
Op de terugweg maken we een tussenstop bij Carvoeiro, hier kan je op en langs prachtige rotsformaties lopen. Er is een soort houten wandelpad waar je rechts de zee ziet en de inmiddels ondergaande zon. Maar je kan ook ‘off Road’ lopen naar beneden richting het water. En dat laatste doen wij natuurlijk, zodat Tess weer prachtige foto’s kan schieten.
Het is een flinke klim (vooral als je weer naar boven gaat) maar zeker de moeite waard! Deze plek blijkt ook een prima vis plek, al moet je daarvoor zeker geen hoogtevrees hebben.
Op de terugweg gaat Tess FaceTimen met opa en oma krullie in Nederland. Alle kleinkinderen mogen daar vanavond de schoen zetten dus Tess ook maar dan in Portugal. Via FaceTime zingen ze samen Sinterklaas liedjes en als Tess naar bed is vullen wij haar schoen. Een schoencadeautje ingepakt met kerstinpakpapier en m&m’s in plaats van pepernoten en een heel flauw briefje van ‘Sinterklaas’ maar dat mag de pret niet drukken…
