Onverwacht weerzien

Na een stormachtige nacht met harde rukwinden, regen buien én heel harde onweer worden we maandagochtend al heel vroeg wakker. Of het nou van het slechte weer kwam of van de kriebels in onze buik omdat we Mark op gingen halen laten we even in het midden..

We reden richting Faro AirPort en zagen nu het licht was pas goed hoe het vannacht tekeer is gegaan, afgewaaide stukken palmboom, verstopte putten en ambulances & brandweerauto’s reden af en aan. Overal werd gewaarschuwd voor slipgevaar op de weg én daar waar de Portugese rijstijl normaal veel weg heeft van een rondje op de kartbaan werd er nu wel heel erg langzaam en braaf gereden door de Portugese weggebruikers. Als echte Hollander ben ik natuurlijk gewend te rijden met regen dus pakte ik wel de linker baan en om 09.30 uur kwamen we aan bij het vliegveld waar de vlucht van Mark ruim een half uur te laat aan kwam door het slechte weer. Inmiddels was het wel weer droog en leek de lucht al weer iets op te klaren. Als Mark de aankomsthal uitloopt wacht ons een verrassing; hij is namelijk niet alleen!

Mijn oudste broer en neefje Djayden zijn met Mark meegevlogen! Diegene die bij ons afscheidsfeestje waren kunnen zich vast en zeker de tranen van Djayden nog herinneren toen hij zijn ABC voorlas. Djayden en Tess schelen maar 6 weken in leeftijd en zijn,zeg maar, Bassie & Adriaan, Jip & Janneke én Suske & Wiske ineen. Echt twee handen op 1 buik, en elkaars ‘partners in crime’ of ‘Brother From another mother’ zoals ze zelf zeggen. Wij hadden dus een heus ‘all you need is Love’ bijna-kerst moment met veel tranen van blijdschap waarna we met zijn vijven terug reden richting Albufeira.

Op dinsdag werden we wakker met een stralende zon. De weersverwachting voor de rest van de week is helaas niet zo goed dus besloten we vandaag extra veel te doen. We gingen gezellig lunchen bij ons favoriete restaurant ( waar Tess en ik inmiddels al worden herkend) in de haven, bezochten een van de mooie stranden en bekeken het uitzicht vanaf de hoge kliffen.

Op woensdag was het bewolkt maar boven verwachting droog dus besloten we ( weer) naar de zigeunermarkt te gaan in Quarteira zodat mijn broer en neefje souveniertjes konden kopen voor thuis. En ze wilden de befaamde churros nu wel eens proeven! Op de terugweg brachten we een bezoekje aan de jachthaven van Vilamoura en terwijl we binnen in een restaurantje zaten te lunchen probeerde de zon zich een weg te banen door het wolkendek. Zonder succes, want in de auto terug naar huis begon het te regenen en is het niet meer droog geworden.

De donderdag maakten we ons op voor de storm die zou komen, met harde rukwinden & regenbuien zou het er stevig aan toe gaan hier. Alle losse dingen op het balkon hebben we uit voorzorg binnen gehaald. Er werd gewaarschuwd voor metershoge golven en we besloten ‘s ochtends al om vandaag ‘pyjama dag’ te houden. Al ben ik nog wel even met Wes & Djayden naar de grote supermarkt gereden voor de ‘ Portugese supermarkt ervaring’ . De verse vis en vlees afdeling in de supermarkt is echt niet te vergelijken met de Albert Heijn in Enschede en je kijkt er je ogen uit, in Djaydens geval mét dichtgeknepen neus want al die soorten vis & vlees zijn nou niet bepaald geurloos.

Donderdag heeft het letterlijk de hele dag geregend en vrijdag was het helaas niet veel beter. Gelukkig gaat het nog goed met Tess maar Mark en ik voelen al wel meer spanning opkomen. De noodmedicatie gaat weer standaard mee in de tas en uit voorzorg neemt ze toch al weer een extra pufje voor het slapen gaan. Toch weerhield het ons er niet van om vrijdag in de auto te stappen naar Loulé, een stadje met prachtige oude straatjes & gebouwen. Wij goed aangekleed met lange broek & regenjassen , wat wel echt warm is met 18 graden, en Wes & Djayden als echte toeristen met korte broek, een T shirt en slippers. Als we door de regen lopen op zoek naar het oude kasteel in het centrum maken we opnieuw kennis met de Portugese vriendelijkheid, Djayden krijgt een paraplu van een mevrouw die hem ziet lopen in de regen en het eigenlijk niet aan kan zien. Je ziet het haar bijna denken; maffe toeristen!

Op de terug weg rijden we nog even langs een aantal voetbal stadions, want als fervent FC Twente supporters én keeper kan dat natuurlijk niet ontbreken tijdens zo’n mannentripje naar Portugal.

Nadat we zaterdag een middagje zijn wezen poolen & borrelen op ‘de strip’ van Albufeira restte ons, als echte reisleiders, nog 2 dingen om te laten zien; de hoge kliffen met prachtig uitzicht bij Ponta da Piedade én de rotswand bij Carvoeiro waar door de woeste zee het water hard tegen de rotsen werd geslagen wat een indrukwekkend beeld gaf.

Vanmorgen zijn Wes en Djayden weer terug gevlogen naar Nederland, zij vieren de komende dagen kerstmis met onze naaste familie. Hoewel we het hier nog steeds meer dan goed naar ons zin hebben en Nederland absoluut (nog) niet missen vinden we het wel heel jammer dat we alle kerstgezelligheid met onze lieve familie, vrienden en collega’s missen… Wij wensen iedereen vanuit een zonnig Portugal hele fijne dagen met hun naasten!