On the road again!

Het is vrijdagochtend rond 08.30 uur als we de laatste spullen in de auto pakken. De vriendinnen van Tess mochten van de docent een half uurtje uit de les om haar uit te zwaaien en dat gebeurd dan ook onder luid gekakel en veel gelach. (Sorry buren!)Mijn broertje en schoonzusje zijn ook gekomen om ons uit te zwaaien; nog één laatste knuffel en met vochtige oogjes stappen we in de auto, op naar Portugal!

Vrijdagavond kwamen we veel later dan verwacht aan in ons hotel. We hadden ontzettend veel files in Frankrijk en stonden vooral rondom Parijs meer stil dan dat we reden. De vele regen die we onderweg hadden én de Franse rijstijl maakten het er ook niet beter op. Rond 21.30 uur reden we langs prachtige oude gebouwen zo de middeleeuwen binnen! Wat is Tours een prachtige stad; vooral rondom het ‘place plumereau’ zijn de middeleeuwse gebouwen goed bewaard gebleven. Wij hadden helaas geen tijd om de stad echt goed te ontdekken, maar gaan zeker nog eens terug!

Bij het inchecken hadden we uiteraard onze Corona QR code (en een gezondheidsverklaring) nodig en terwijl de meneer bij de receptie maar in gesprek blééf met iemand aan de telefoon kregen wij toch wel een tikkeltje stress; Tess was namelijk zo (on)handig geweest het maximale van haar telefoon te gebruiken, voor TikTok & Snapchat en allerlei andere hele belangrijke doeleinden, waardoor deze nu nog maar 1% batterij had! En zonder telefoon geen Corona bewijs natuurlijk… na een hele preek van ons over hoe onhandig dit natuurlijk van haar was, hing de meneer de telefoon op en hebben we hem vriendelijk verzocht direct haar code te scannen. Precies op tijd; na het scannen was de telefoon écht helemaal leeg en schakelde deze zichzelf uit… had Tess toch bijna in de auto moeten overnachten 😉

Na een goede nacht reden we na het ontbijt verder richting Spanje. Het was relatief rustig op de weg, alleen wat vertraging rondom Bordeaux en rond een uurtje of 14.00 uur konden we een goede inschatting maken waar we het beste een hotel konden boeken voor de volgende nacht. Vanuit de auto boekten we een hotel net tussen Valladolid en Salamanca in. We kozen voor een ruime kamer met bad en een redelijke vroege aankomsttijd zodat we deze avond lekker konden ontspannen. Natuurlijk gaven we een uurtje voor aankomst ‘subtiel’ een hint aan Tess om haar telefoon op te laden, iets met een ezel en een steen! Volstrekt onnodig deze keer want in het hotel werd er helemaal niet gevraagd naar een Corona QR code en/of een gezondheidsverklaring.

Na een avondje ontspannen en een goede nacht stonden we om 07.30 uur in de startblokken om te ontbijten en verder te gaan. Dat we inmiddels al een aardig stuk richting het zuiden waren konden we hier wel merken; het ontbijtbuffet was nog niet gereed, ze liepen achter die morgen dus moesten we heel ‘tranquilo’ in de lobby wachten.. hadden we ook wel een half uurtje langer kunnen slapen 😉

Rond 15.30 uur parkeerden we de auto voor ‘ons’ huis, waar tegelijkertijd het housemanagement team arriveerde. Zij zorgden voor een hartelijk en warm welkom en hadden zelfs een flesje wijn voor de avond en een ontbijtje voor de volgende dag gehaald zodat we niet direct boodschappen hoefden te doen. Het huis is écht prachtig! Groot, van alle gemakken voorzien én heel sfeervol ingericht. Vandaag waren we alle drie een dagje vrij om even bij te komen, alle spullen een plek te geven én onze werkplekken klaar te maken. Morgen begint ons normale leven weer met werk en school en hopelijk héél veel zon en warmte zodat Tess snel weer veel meer energie heeft, minder benauwd is en flink kan minderen met medicatie; want uiteindelijk is dat natuurlijk gewoon waar we dit overwinteren voor doen! Adeus! (Doei!)